Ryfylke, kva nå?

Leiar (med lydfil):

Ryfylke er meir ein tilstand enn ein stad. Du kan køyra gjennom stupbratte urer, langs smale  grusvegar, under epletre og gjennom tun i Strand, Hjelmeland, Forsand eller Suldal og Sauda, og du finn  aldri fram til Ryfylke. Og likevel finst dette området med det vakre namnet.

Ryfylke IKS er det interkommunale samarbeidet og selskapet som i mange år har forsøkt å vera ein spydspiss, ein pondus-hjelpar til kommunane som alltid hamnar i skuggen av oljå og som glatt blir reduserte til smykkeskrin for det som byen fort kan omtala som sine kronjuveler, Preikestolen og tilliggjande herlegdomar.

Med kommunereforma og tilstundande ekteskap mellom by og land, ja, Forsand og Sandnes er snart hand i hand og også Stavanger og Strand ser varmt på kvarandre, er det nå uvissa som rår om framtida for Ryfylke-fellesskapen.

Problemet med konstellasjonen er at alle som er med, er på banen og på eitt av laga. Behovet for eit kjøleg hovud, kall det dommaren, som ikkje har interesse av at eitt lag vinn, er påtrengjande.
Det er sagt at heilskap er noko meir enn summen av alle bitane. Samarbeid på sitt beste fungerer sånn.

Når Ryfylke-samarbeidet nå står overfor ein svær uavklart situasjon med nye kommunekonstellasjonar og endra alliansar- og maktforhold blir det fort at den enkelte kommune får evig nok med å tenkja på sitt eige beste.

Kven av kommunane har overskot, autoritet og inspirasjon til å tenkja samarbeid, heilskap og strategi?

Ryfylke har verdiar som det står skrive framtid på. Havbruk, naturressurar, tilgang på opplevingar, mat og livsstil er alle sånne.

Ryfylke treng ikkje noko postnummer for å vera ein realitet. Du veit det når du er der.  Ingen kommunereform kan få Sandnes eller Stavanger til å bli Ryfylke.

Ja, framtida er uviss. Men Ryfylke sluttar ikkje å vera. At Ryfylkerådet nå droppar å jakta ein dagleg leiar, er ein strategisk bommert. Nettopp i møte med endringar, er behovet for ein leiar sterkare enn nokosinne.

Det ville ikkje blitt lett å finna ein som kunne fylla skoa til Torkel Myklebust som i haust går av. Erfaring og engasjement, i kombinasjon med ein passe dose mangel på tålmod og autoritet nok til å ta regi og tåla ein trøkk er blant den avtroppande leiarens kvalitetar, og det er lite som talar for at det blir mindre bruk for slikt i Ryfylke.